Het Zuidereiland is prachtig en zo gevarieerd. We wandelden naar gletsjers en langs de meest blauwe meren. Als afsluiter van de week schommelden we op de grootste swing ter wereld.
13/02/2017 – 19/02/2017, tijdzone CET+12
Maandag: Zomer in NZ
De regen valt met bakken uit de lucht, net zoals tijdens de hele nacht. In het hostel is een gezellige living. We zitten in de zetel, surfen op internet en drinken koffie. Daarna is het tijd om te vertrekken richting de gletsjers. Geen lange rit vandaag. Gelukkig, want onderweg krijgen we felle regenbuien gevolgd door zonneschijn. Het is zomer in NZ, al zijn die vergelijkbaar met de Belgische.
We delen de dorm met twee Duitse meisjes. Ik hoor bijna enkel Duits hier, soms een verdwaalde Amerikaan of Fransman.
Dinsdag: Gletsjers kijken
’s Ochtends haasten we ons naar het gratis ontbijt dat wordt geserveerd tussen 7u30 en 9u. Het hostel is helemaal volgeboekt en de keuken zit bomvol. Er schiet niets meer over. Dan maar naar de winkel en ons eigen ontbijt halen. Het regent nog steeds en we wachten nog even af om naar de gletsjers te wandelen. Kort voor de middag bezoeken we de eerste gletsjer, Franz Jozef Glacier. Helikoptervluchten gaan hier als zoete broodjes over de toonbank maar wij beslissen het te voet te doen. De wandeling er naartoe voelt onwerkelijk. Het lijkt wel een maanlandschap. De foto’s kunnen alle details niet vatten. De bergen zijn enorm hoog en af en toe zien we watervallen langs de rotsen lopen. We wandelen naar het uitkijkpunt dat zo’n 750m verwijderd is van de gletsjer. In de namiddag wandelen we naar het uitkijkpunt van Fox Glacier, de tweede gletsjer. Plotseling zijn de Chinezen in grote getalen aanwezig, lang geleden dat we die nog gezien hebben.
We sluiten de dag af in de hot pools. Ze zijn iets minder natuurlijk dan diegene die we eerder bezochten in Rotorua. Maar na de regen en koude doet het minstens even goed om te badderen in 40 graden.
Woensdag: Blauw, blauwer, blauwst
Dit keer zetten we onze wekker om 7u15 om op tijd aan het ontbijt te zijn. We hadden gisteren gezien dat je wafels kan bakken en laat dit nu net Otto’s favoriete ontbijt zijn. Dit kunnen we niet missen! Nadien staat er een lange rit op het programma van zo’n 4 uur. De rit loopt over één van de scenic highways, de Haast Pass. Onderweg plannen we enkele interessante stops. Allereerst stoppen we bij Lake Matheson, ofwel Mirror Lake. De zon schijnt en Mount Tasman en Mount Cook weerspiegelen perfect in het meer. Daarna trekken we enkele foto’s bij een turquoise rivier die langs de weg loopt. Als afsluiter stoppen we nog bij de Blue Pools die – je raadt het al – heel blauw zijn.
Vanavond slapen we in een Airbnb in Cromwell, een dorpje gelegen tussen Wanaka en Queenstown. Onze host is super vriendelijk en vertelt alles wat we kunnen doen en eten in Cromwell. Na 3 nachten in een dorm, terug in een eigen kamer en een propere badkamer. Heerlijk toch.
Donderdag: Zwemmen in Wanaka
We besluiten om vandaag naar Wanaka te rijden. Onderweg reden we al langs het grote meer, Lake Wanaka dat er heel mooi uitziet. We halen een plannetje op bij het informatiecentrum en wandelen langs verschillende baaien. Bremner Bay blijkt het fijnste te zijn. We beslissen om hier een duik te nemen. Het water is vrij koud maar het is heel helder. Raar genoeg is het de eerste keer dat we zwemmen op onze reis.
We rijden terug naar Cromwell en bezoeken het historisch centrum. Dit zou erg de moeite zijn. Vroeger waren er in de streek allemaal mijndorpjes ontstaan door de goudkoorts en dit hebben ze proberen te reconstrueren. Het voelt erg Amerikaans aan, het lijkt wel Disneyland!
Ondertussen is het donderdag en het lukt maar niet om de aflevering van De Mol van maandag te bekijken. Het internet is te traag. Zucht. Met onze sim kaart hebben we toegang tot 1000 wifi hotspots in NZ. Op 5 min rijden van onze Airbnb is er eentje en we parkeren onze auto voor de hotspot. Perfecte verbinding! Apart, De Mol kijken in de auto maar zo blij dat het gelukt is.
Vrijdag: Slenteren door Queenstown
Na onze nachtelijke escapade naar de wifi hotspot, kropen we een beetje laat in bed. We slapen uit en rijden naar Queenstown. Hier is een Pak ’n Save aka de Colruyt van NZ. Het is even geleden dat we er nog één tegenkwamen dus we slaan wat eten en drinken in. Daarna slenteren we even door Queenstown. Queenstown is hét adrenaline dorp van NZ. Je kan het zo gek niet bedenken of je kan het hier doen. Er heerst een gezellige drukte. We eten een ijsje terwijl we naar de mensen kijken. Het is een heerlijke dag, zo’n 28 graden en zonnig.
Onderweg stoppen we nog even in Arrowtown, ook een voormalig mijndorpje. Het is iets uitgebreider dan in Cromwell en gezellig om in rond te wandelen.
Morgen is het zo ver, de Nevis Swing. Ik kijk er zo naar uit! Ik denk dat ik niet zo goed ga slapen vannacht.
Zaterdag: Nevis Swing
Het is 9u en we lopen al rond in Queenstown. Het is doodstil, wat een verschil met gisteren! We drinken een koffie want we zijn een beetje vroeg. Rond 10u checken we in bij AJ Hackett, het kantoor waar we de Nevis Swing geboekt hebben. We moeten een medische vragenlijst invullen en worden gewogen. Het getal wordt op onze hand geschreven. Moet dit echt? Gelukkig valt het getal goed mee en stiekem vergelijk ik met de andere mensen in het kantoor. Er is een bus voorzien naar de plaats waar de Swing is, op zo’n 40 min rijden. We worden nog eens gewogen en wandelen over de brug naar het platform. Het platform hangt 160m boven het dal en wiebelt een beetje door de wind. Ik word een beetje zenuwachtig wanneer ik onze voorgangers hoor gillen. De medewerkers doen ons harnas om en dan is het tijd voor de swing. Wat een ervaring! Ik voel het nog zeker een half uur in mijn buik.
Terug in Queenstown eten we de lekkerste Thaise maaltijd in lange tijd! Ik was te hongerig om een foto te trekken. Wat een fantastische dag!
Zondag: Eerste stappen in Fiordland National Park
Ik heb slecht geslapen. Onze buurman snurkte zo hard dat het leek alsof hij in onze kamer lag. De muren zijn flinterdun. Vandaag verhuizen we naar een hostel in Te Anau. We halen een plannetje op bij het informatiecentrum en selecteren enkele wandelingen die we vandaag kunnen doen. Het is erg warm maar van zodra we dichter bij Milford sound komen wordt de lucht donkerder en donkerder. We ruilen short en t-shirt in voor lange broek en jas en wandelen de laatste wandeling. Daarna checken we in in ons hostel en ik update de blog.
Volgende week is het onze laatste week in NZ. Morgen varen we met een boot door de fjorden naar Milford Sound, dé toeristische attractie van NZ. Daarna rijden we verder naar Dunedin om via Lake Tekapo in Christchurch te geraken. Hier nemen we 27 februari de vlucht naar Australië.
super mooie foto’s … soms echt wel herkenbaar uit Frankrijk of Zweden.
Nevis Swing dat zou ik, met angst, toch ook wel eens willen proberen
Mooie foto’s, we kunnen het maar blijven beamen en vooral deze met die twee ezels (-;)(grapje…)