Reizen in Laos staat garant voor een portie avontuur, zoveel is duidelijk. In Phonsavan duiken we in de geschiedenis van dit mooie land. Daarna trekken verder naar het beruchte Vang Vieng.
30/10/2017 – 05/11/2017
Maandag: Luang Prabang
Vorige week hebben we zo goed als alles in Luang Prabang al gezien. Twee busritten op twee dagen is een beetje teveel van het goede dus we blijven nog een nacht in Luang Prabang. Luang Prabang is wel een fotogeniek dorp (of moet ik zeggen stad?) en we maken nog eens een wandeling langs de mooie gebouwen. Verder regelen we bustickets voor de bus van morgen. Het belooft een lange rit te worden en dus willen we nu echt wel tickets voor een normale bus. We maken duidelijk aan de man van het kantoor dat we niet in een mini-van willen zitten en hij lijkt het te begrijpen. Op het ticket staan twee zetelnummers, dit is een goed teken.
Dinsdag: Met de bus naar Phonsavan
Na het ontbijt komt de tuktuk ons ophalen en we worden afgezet aan het busstation. De bus blijkt geen mini-van te zijn, wel een mini-bus. Oef, missie geslaagd! Traditiegetrouw worden onze rugzakken vastgebonden op het dak. Een Laotiaanse passagier heeft ook een aantal levende kippen bij die in een bak mee op het dak belanden. Arme kippen. De rit zal minstens zes uur in beslag nemen. Na een half uur beslist de chauffeur om een beetje Laotiaanse muziek op te zetten. De muziek staat luid en ik kan niets meer horen van mijn eigen muziek. De komende uren staar ik naar buiten. Het landschap is prachtig en de wegen kronkelen langs de bergen. We rijden langs arme bergdorpjes waar kindjes in hun blootje langs de weg staan. Ongeveer 30 km voor aankomst stoppen we langs de kant van de weg. Iemand op de bus wil een stukje vlees kopen. Een mevrouw kapt wat vlees op een kapblok en het wordt gewogen op een vieze weegschaal. Haar handen hangen vol bloed terwijl ze het vlees in een zakje verpakt. De man stapt terug in met het vlees en we rijden verder. De busrit lijkt eindeloos en ik ben blij wanneer we eindelijk aankomen in Phonsavan.
De reden dat we helemaal naar hier zijn afgezakt, is de plain of jars, ofwel de kruikenvlakte. In de omgeving zijn er verschillende sites waar je de vele kruiken kan bewonderen. Overal in de stad worden dan ook tours aangeboden naar de sites. Zo ook een man aan ons hotel. Initieel willen we een scooter huren, maar scooters in Laos zijn duur en de wegen zijn (heel) slecht. We beslissen een chauffeur te regelen die ons morgen naar de verschillende sites kan brengen.
Woensdag: Struinen over de kruikenvlakte
Gisteren regelden we met de man aan het hotel een chauffeur. Volgens de man was er nog een mysterieuze derde persoon die afhaakte en dus moeten we extra betalen. Tijdens het ontbijt passeert er toevallig een jongen die gisteren ook op de bus zat. We vragen of hij niet mee wil gaan op de tour en hij zegt toe. Maar deze vlieger gaat niet op. De man van het hotel wil niet dat er nog een derde persoon meegaat en opeens moeten we onze tour nog eens betalen. Na een hele discussie vertrekken we dan maar met twee, zonder een tweede keer te betalen. Ik heb een slecht gevoel bij heel de situatie, de man heeft eigenlijk onrechtstreeks toegegeven dat er nooit een derder persoon was. Ach ja, de “scam” kostte ons 8 euro extra. Nog maar eens een reden waarom we altijd tours vermijden.
Er zijn zo’n 20 sites in de omgeving, maar enkel drie zijn toegankelijk voor toeristen. Dit gebied is het tweede meest gebombardeerde gebied van Laos en er liggen nog veel bommen in deze regio. De drie sites daarentegen zouden veilig moeten zijn. De kruiken zelf zouden afstammen van 500 voor Christus tot 500 na Christus. Het is een mysterie waarvoor ze gebruikt zijn, maar er zijn aanwijzigingen dat er mensen werden begraven in de kruiken. De Nieuw-Zeelandse overheid sponsorde een bezoekerscentrum waardoor we meer te weten komen over deze archeologische vondsten.
In Phonsavan zijn er nog twee NGO informatiecentra die een inkijk geven in het werk dat ze leveren van de ontmijning tot slachtofferhulp. We bekijken de documentaire Bomb Harvest en zijn diep onder de indruk. Het is frappant om te zien dat er in veel restaurants en hotels hier bommen worden gebruikt als decoratie.
Donderdag: Van Phonsavon naar Vang Vieng
Eigenlijk wilden we nog een dag langer blijven in Phonsavon, maar we hebben alles al gezien. Het hotel is ook zodanig slecht dat we zo snel mogelijk weg willen. We regelen de bus naar Vang Vieng, alweer een rit van (vermoedelijk) zes uur. Opnieuw mogen we zes uur lang genieten van Laotiaanse muziek terwijl we genieten van de mooie omgeving. Af en toe moet de chauffeur uitwijken voor een aantal koeien, en hij toetert er dan ook op los.
Aangekomen in Vang Vieng wandelen we naar onze Airbnb die vijf km van het busstation ligt. We krijgen een hutje toegewezen in de tuin, onze thuis voor de komende vier dagen.
Vrijdag tot zondag: Uitrusten in Vang Vieng
Tja, Vang Vieng. Helaas boekten we al een vliegticket naar Vietnam en we merken dat we veel te ruim hebben gerekend. Vroeger was Vang Vieng het mekka voor backpackers. Zij kwamen hier massaal dobberen in een band op de rivier terwijl ze sloten alcohol en drugs consumeerden. Nadat er verschillende Westerse toeristen hierbij om het leven kwamen, werd deze activiteit aan banden gelegd. Het dorp voelt een beetje als vergane glorie. De Laotianen hebben hun doelpubliek bijgevolg verschoven van Westerse backpackers naar Koreaanse toeristen. Die zakken in grote getalen af naar dit dorp. Korean BBQ restaurants en Soju zijn massaal aanwezig. Ze rijden ook allemaal rond met een luidruchtige buggy, blijkbaar een onderdeel van hun “package deal”.
De omgeving van Vang Vieng is wel weer heel mooi. We huren fietsen en rijden rond in de omgeving. Echt ver kunnen we niet rijden, want ook hier zijn de wegen nog lang niet allemaal geasfalteerd. Daarom huren we ook één dag een scooter.
In het hotel maken we kennis met een Amerikaans koppel die ook lang op reis zijn. We spelen een aantal spelletjes en drinken Beer Lao terwijl we praten over reizen. Op zaterdagavond gaan we samen uit. Alle cafés blijken om elf uur dicht te gaan. We verplaatsen naar het enige café dat wel nog open is en beleven een fijne avond.
Volgende week: Maandag reizen we verder naar Vientiane, de hoofdstad van Laos. Hier zullen we onze laatste dagen doorbrengen, alvorens de vlucht te nemen naar Hanoi in het Noorden van Vietnam.
laos heeft blijkbaar zijn mooie en minder mooie kantjes. Inzo’n kruik kun je toch meer dan één mens begraven? Geniet van de rust en uitzien naar Vietnam. Wij ook.