Wereldreis: week #22

Japan, waar moet ik beginnen? Wat een fascinerend land. Het wordt een hele opgave om het verslag kort te houden. Geen woorden verspillen aan inleiding, hier gaan we!

22/05/2017 – 28/05/2017

Maandag: Japan plannen

Gisterenavond boekten we al onze accommodatie in Tokio. Vandaag gaan we op zoek naar de accommodaties in de andere steden die we zullen bezoeken. Al snel blijkt dat we prijsgewijs voor hostels moeten gaan. De hostels zien er wel bijna allemaal erg goed uit. Althans op de foto’s. Na een frisse duik in het zwembad, gaan we nog een laatste keer naar Coles om voldoende eten in te slaan voor op de vlucht en maken een laatste avondmaal op de camping. Alles moet op. Het lijkt wel alsof we op reis gaan. Terwijl we dat al zijn.

Dinsdag: Op naar Tokio

’s Morgens parkeren we de campervan aan de luchthaven en na amper twee minuten wandelen staan we al in de vertrekhal. Al snel blijkt waarom we niet online konden inchecken. We vliegen met enkel handbagage en dat moet gewogen worden. Zonder weegschaal hopen we dat we het maximale gewicht van 7 kg niet overschreden hebben. De weegschaal tikt exact 14,0 kg aan voor beide rugzakken. Fieuw!
Om de tijd te doden aan de gate, drinken we nog een koffie. Maar de koffie is zo heet en belandt op mijn hand, kleren en de grond. Ik voel het niet meteen maar mijn hand is verbrand en doet veel pijn. Verdorie, in Amerika spannen ze hier rechtszaken voor aan he. De mevrouw van de koffiebar komt snel helpen. Ze ruimt alles op en gaat ijs halen om op mijn hand te leggen, samen met een nieuwe koffie. Ik doe alvast een andere outfit aan. Nog een voordeel van reizen met handbagage. Na ruim twee uur vliegen is de pijn al veel minder. Oef.
Visum en douane in Tokio gaan ontzettend vlot. We kopen een flesje Cola voor 160 Yen (1,28 euro). Na Australië en NZ, worden we hier heel blij van. Die avond kopen we alvast een beetje sushi in de 7-Eleven om in de sfeer te komen. Nom nom.

Woensdag: Op verkenning in Tokio

Alles in Japan is klein en schattig. Het contrast met Australië kan haast niet groter zijn. We wandelen naar Ueno park, één van de groene stukken van Tokio. Iets dat meteen opvalt zijn de drankautomaten. Elke 50 à 100 meter staat er wel eentje op straat. Soms wel vijf naast mekaar. Daarna is het middag en tijd voor onze eerste Japanse lunch. De meeste menu’s staan in het Japans, maar veel restaurants hebben hun menu ook in plastieken replica’s staan. Handig, zo weten we ongeveer wat we zullen krijgen. We kiezen beiden een gerecht waar de plastieken versie er oke van uit ziet. De bestelling en betaling gebeurt aan een automaat. Er komen twee kaartjes uit die we aan de serveerster geven en daarna smullen we van onze kom noedels.
We brengen de namiddag door in Akihabara, de gamewijk van Tokio. Winkels met wel 10 verdiepingen aan electronica worden afgewisseld met zogenaamde Pachinko’s. Dit zijn gebouwen van verschillende verdiepingen vol met een soort van pinball/gokmachines. Zo rustig het buiten is, zoveel lawaai heerst er binnen.

Donderdag: Sushi op een lopende band

De Shibuya Crossing moet het bekendste kruispunt zijn van Tokio of misschien wel ter wereld. We drinken een koffie terwijl we gefascineerd kijken naar dit enorme kruispunt. In de buurt zijn er veel winkels. Muji, één van onze lievelingswinkels, telt hier maar liefst vijf verdiepingen. We vergapen ons aan al het moois. Lunchen doen we bij een geautomatiseerd sushi-restaurant. We krijgen een plaats toegewezen aan twee schermpjes. Via het touchscreen bestellen we sushi. De sushi vliegt voorbij op drie verdiepingen. Wat een zalige ervaring. Hier komen we zeker nog eens naartoe!
Daarna wandelen we verder naar Harajuku, een wijk die vooral bekend staat bij de tienermeisjes. Schoolmeisjes smullen van een suikerspin in regenboogkleuren. Opgerolde pannenkoeken gevuld met kaastaart en andere lekkernijen zijn hier booming business en hét dessert dat je hier moet eten. We kiezen er beide eentje uit en het is super lekker. Ik beland zowaar in een food coma na al dat lekker eten.

Vrijdag: Geschiedenis opsnuiven in het Edo-Tokyo museum

We ontvluchten de regen en starten de dag in het Edo-Tokyo museum. Het museum brengt de geschiedenis van Japan en Tokio in het bijzonder in beeld. Het is een gigantisch museum waar verschillende replica’s staan waaronder de Nihonbashi brug.
Na een kort bezoek aan de 45ste verdieping van de Government building, waar we een mooi uitzicht hebben over Tokio, banen we ons een weg naar Shinjuku. Dit is een ander shoppingdistrict in Tokio, dat ook erg bekend staat om zijn streetfood. De inktvisballetjes (Takoyaki) zien er het lekkerst uit maar blijken geen voltreffer. We proberen nog een soort pannenkoek met groenten. Dit kan ons meer bekoren.

Zaterdag: Visdag

Eén van de attracties in Tokio is de Tsukiji Fish Market, de grootste vismarkt ter wereld. De straatjes rond de vismarkt verkopen allerlei soorten vis en sushi. Het is nog geen 10 uur en mensen peuzelen al verse tonijn en zalm naar binnen. De vismarkt zelf blijkt moeilijk te vinden. Net als we het bijna willen opgeven, zien we ze liggen. Of liever, een grote hangaar waar ‘heftrucks’ in en uit rijden. Naar Japanse gewoonte, gaan we in een rij staan en beetje per beetje worden toeristen ‘gelost’ in de grote hangaar. Er liggen vissen die we nog nooit gezien hebben. Ijs wordt aan- en afgevoerd om alles fris te houden. Het is een zeer indrukwekkende plek.
Na de vismarkt, nemen we de metro naar een andere toeristische attractie namelijk de Senso Ji tempel. De straatjes rond de tempel zijn bezaaid met kraampjes die eten en souvenirs verkopen. We doen nog eens avontuurlijk en eten een stuk krab met sojasaus op een stokje. Zo lekker! Na de succesvolle krab eten we nog een pannenkoek met een soort van kool. Het is veel beter dan gisteren, maar de krab blijft het lekkerst.
We sluiten de dag af in Akihabara, de gamewijk waar we eerder deze week waren, om nog enkele arcade halls te bezoeken. Zo komen we terecht in een hall met enkel retro spelletjes. Voor 100 Yen speelt Otto een spelletje. Ondertussen is het donker en zijn alle gebouwen verlicht. Nu begrijp ik waarom deze wijk eigenlijk ’s avonds bezocht moet worden.

Zondag: Met de supersnelle trein naar Nagoya

We checken uit en nemen de trein naar het station van Tokio. Het plan is om te ontbijten en koffie te drinken alvorens de trein te nemen naar Nagoya. Maar al snel blijkt dat dit niet gemakkelijk is. Met meerdere verdiepingen en een massa mensen, lijkt het hier wel een doolhof.
Rond 9u30 nemen we de Shinkansen aka the bullet train. Met een snelheid van 270 km/uur vliegen we naar Nagoya. De trein is enorm comfortabel en voor we het weten zijn we op onze bestemming. Nagoya is de stad waar Toyota ontstaan is. Er is een heel museum aan gewijd en dit is meteen de reden dat we hier stoppen. We brengen de namiddag door in het, alweer gigantische, museum.
De bus terminal blijkt een modern gebouw te zijn met een zwevend platform inclusief pool. Het is bijna donker en de gebouwen zijn kleurrijk verlicht. We doen gretig mee met de Japanners en nemen een paar selfies.

Volgende week: Morgen nemen we de trein naar Takayama, een dorpje in de bergen. Daarna reizen we verder naar Kyoto, gevolgd door Osaka. Japan, we houden er nu al enorm van en zijn benieuwd naar meer!