Wereldreis: week #50

Tijdens onze 50ste week verkennen we de beperkte toeristische activiteiten die Da Nang te bieden heeft. Daarna vliegen we voor de laatste keer richting een eiland.

04/12/2017 – 10/12/2017

Maandag en dinsdag: Da Nang

Ons hotel is gelegen in het Oosten van Da Nang, vlak aan My Khe Beach. De Amerikanen noemden dit strand tijdens de oorlog ook wel China Beach en was de uitgelezen plek om te ontspannen. Vanuit de hotelkamer kunnen we de zee zien, maar het weer zit niet echt mee. Het is meestal droog, maar grijs. Niet echt strandweer dus.

De blikvanger van Da Nang is allicht de Dragon Bridge, een brug in de vorm van een draak. We maken een aantal foto’s aan de westkant van de brug. Bij het oversteken van een andere brug zien we dat de kop van de draak eigenlijk aan de oostkant ligt. De dag erna gaan we terug om ook deze kant te bekijken. Een erg impressionante en Aziatische brug, en zoiets zagen we nog niet eerder.

De Marble mountains zijn een toeristische attractie niet ver van de stad. We verwachten er niet echt veel van. Bij gebrek aan iets interessanter om te doen, wagen we het er op. Het blijkt inderdaad een marmeren berg te zijn met een tempelcomplex er op gebouwd. Met dan vooral beneden heel veel shops die marmer verkopen (blijkbaar vooral geïmporteerd uit China). Door de drukte en de niet erg speciale tempels kan het ons niet bekoren, en we zitten al vrij snel terug op de bus richting het centrum.

In Da Nang is er ook een klein pretpark, Asia Park, dat al een tijdje op mijn verlanglijst staat. Het park gaat pas open in de late namiddag. Na het avondeten nemen we een Grab naar het park. Ik las online dat het er meestal erg rustig is. Dit blijkt inderdaad het geval, er is letterlijk meer personeel dan bezoekers. We nemen plaats in het reuzenrad en merken dat het park eigenlijk best groot is! De attracties hebben toepasselijke namen zoals de Singapore Sling en Ankor Wat. We gaan met z’n tweeën in een rollercoaster, zonder een seconde te moeten wachten. De hele achtbaan voor ons alleen! Wanneer we beiden uitgezwierd zijn, stappen we in de monorail terug naar de ingang van het park.

Woensdag: Met het vliegtuig naar het zuiden van Vietnam

Rond de middag is het tijd om uit te checken en we nemen een Grab naar de luchthaven. De luchthaven is modern en uitgebreid versierd met kerstbomen en hertjes. Eerst vliegen we naar Ho Chi Minh City, ofwel Saigon. In Ho Chi Minh City hebben we twee uur om te eten en de gate te zoeken voor onze tweede vlucht. Maar die twee uur worden al snel vier uur en even later zelfs zes uur. Kortom, we brengen bijna een halve dag door aan gate 2 maar als compensatie krijgen we wel een flesje water van Jetstar. Dit staat niet echt in verhouding met het lange wachten, maar in Azië heeft het nu eenmaal geen zin om te klagen. Uiteindelijk vertrekt het vliegtuig iets voor middernacht naar Phu Quoc, een eiland op iets minder dan een uur vliegen. Gelukkig regelden we al een taxi via het hotel en rond twee uur ‘s nachts liggen we in bed.

Donderdag tot zondag: Relaxen op Phu Quoc

Het is zo’n 30 graden en de lucht is blauw. Tijd om terug een short aan te doen en te genieten van de zon. Het hotel ligt op tien minuten wandelen van het strand. We wandelen naar het strand om een kijkje te nemen. Eerlijk gezegd komt het strand niet echt overeen met de foto’s. Het zand is fijn, maar het water is niet erg helder. Wat het vooral niet aangenaam maakt, is dat het heel erg druk is. Mensen liggen op rijtjes te zonnen naast mekaar en op sommige plaatsen loopt de afvoer van de hotels recht de zee in.
We beslissen te zwemmen in het zwembad van ons hotel. Het zwembad is groot en het ligt op een heuvel. Hier brengen we de komende dagen door. Het hele complex is recent gebouwd en alles is tot in de puntjes verzorgd.

Op zondag huren we een scooter om het eiland te verkennen. Er loopt een nieuwe weg rond heel het eiland. We beslissen naar Sao Beach te rijden, aan de oostelijke kant van het eiland. Dit zou het mooiste strand zijn. Aangekomen aan Sao Beach, zetten we onze scooter tussen de lange rij van scooters die er geparkeerd staan. Het zand is wit en het water helder. Palmbomen hangen gebogen over het strand. Maar o jee, hier is het zowaar nog drukker. Bovendien zorgen de bergen afval niet voor het paradijselijke gevoel. Aan één van de palmbomen hangt er een schommel om de perfecte Instagram foto te maken. Tot mijn verbazing staat er een rij om hier een foto te trekken. Hier doen we niet aan mee. We stappen terug op de scooter en rijden terug naar ons hotel.
Al bij al hebben we echt wel genoten van het hotel en de zon, wel iets minder van het eiland zelf.

Volgende week: Maandag vliegen we terug naar Ho Chi Minh City. We hebben een AirBnB gehuurd waar we de rest van de week zullen doorbrengen.