Wereldreis: week #3

Laten we eerlijk zijn, deze week was geen toppertje. We hadden pech met het weer en alweer met onze gezondheid. Maar zo zullen er allicht nog weken komen. Laten we hopen dat het er niet teveel zijn 🙂

09/01/2017 – 15/01/2017, tijdzone CET +7

Maandag: to go or not to go?

Auring is nog steeds van de partij. Gisterenavond boekte we nog een nacht bij in ons hostel in Dumaguete. De tyfoon hangt nu boven Bohol, het eiland dat we eerder bezochten. Buiten dat het de hele tijd regent merken we er niets van. Er is geen sterke wind. Als lunch eten we wat sushi aan de kust. Wanneer we terugkomen blijkt dat er toch mensen zijn aangekomen uit Cebu. We pakken onze rugzakken in sneltempo in. Het is ondertussen 15u en de hele reis zou toch zo’n 8u duren. We haasten ons naar de haven waar de ferry stipt vertrekt om 16u30. De Pinoy kussen het Mariabeeld dat er staat. Wij hopen vooral op een veilige overtocht. De overtocht verloopt rustig en op amper 25 minuten staan we aan de overkant. De bus staat klaar en vertrekt vrijwel onmiddellijk. Dit hadden we niet verwacht!

Ons hotel in Cebu City

Dinsdag & woensdag: regen, regen en nog meer regen

Het regent non-stop in Cebu City. Op zondag is het groot feest in de stad. Daarom hangen er kleurrijke vlaggetjes van de verschillende sponsors in de straten. De regen maakt het wat minder feestelijk. Het voetpad ligt vol slijk en het wordt een hindernissenparcours om plassen, auto’s en afval te omzeilen. Hotels en malls leggen karton aan de ingang. Ik vraag me af waarom ze geen matten leggen? We spenderen heel wat tijd in de Ayala mall. We eten Thaïs, drinken (veel te dure) Amerikaanse koffie en gaan naar de film.

Vlaggetjes boven de straten in Cebu City

Donderdag & vrijdag: Geveld

Ik word wakker met hoge koorts. Gisteren was het een simpele verkoudheid en hoofdpijn, maar vandaag is het serieus. Helaas moeten we het vliegtuig nemen dus dit wordt niet tof. Aangekomen in Manila gaan we meteen naar het hotel waar ik uitziek. Vrijdag kom ik het bed niet uit.

Zaterdag: De oude stad verkennen

Ik voel mij als herboren en we wandelen meteen naar het busstation om kaartje te kopen zodat we morgen kunnen doorreizen naar het noorden. Daarna willen we de wijk Intramuros in Manila nog bezoeken. In Manila is er echter geen openbaar vervoer. Er loopt één primitieve metro lijn die lang niet de hele stad bedient. Bijgevolg is iedereen toegewezen op taxi’s. Voor korte afstanden gebruiken locals jeepney’s. Dit zijn omgebouwde Amerikaanse legervoertuigen die de Amerikanen achterlieten na de oorlog. Het systeem is enorm goedkoop (7 pesos per rit – ong 15 cent) maar zo onduidelijk dat we gewoon voor de taxi gaan. Enkel, dit is nog niet zo simpel. Alle taxi’s die passeren zitten vol! Geen wonder dat Uber en Grab hier zo populair zijn, maar daar heb je internet voor nodig… Bon, een uur (!) later belanden we in een taxi die ons aan Intramuros afzet. We bezoeken het Spaans Fort, een museum gewijd aan volksheld Jose Rizal en een aantal kerken.

Spaans fort
Otto aan één van de Rizal standbeelden
San Agustin kerk

De San Agustin kerk is het enige dat niet heropgebouwd is in dit gebied na WOII. Dit is de oudste kerk van de Filipijnen! Er is een trouw aan de gang dus we gluren even langs de inkomhal naar binnen. We wandelen verder door het Rizal park om naar het monument en de mensen te kijken, die in groten getale aanwezig zijn. De hele omgeving is heel netjes en voelt heel Spaans aan.

Mensen kijken in het Rizal park

Zondag: Op naar het Noorden

We ontbijten uitgebreid en bestellen een Uber om ons af te zetten aan het busstation. Vrijwel direct beschikbaar en niet afdingen om een eerlijke prijs te krijgen, zo moet het! Op zondag is er minder verkeer en we zijn ruim een uur te vroeg. De busrit duurt zo’n 5 uur en rond 15u30 komen we aan in Baguio. De receptionist vraagt of we van Europa komen en van welk land specifiek. Hij vertelt dat de priester die de universiteit leidt een Belg is (Baguio is een universiteitsstad). Ik weet niet of het klopt, maar lijkt me straf! Verder wandelen we naar het busstation om de uren van de bus naar Sagada te raadplegen en eten we alweer Thais in een mall.

First class busrit naar Baguio

Volgende week: Hopelijk worden we nu niet meer ziek en kunnen we het meeste halen uit onze laatste week op de Filipijnen. Morgen reizen we verder naar Sagada en later naar Banaue waar we de beroemde rijstterassen zullen bezoeken.

  1. Carina Sleven says:

    Jeezes , wat een week . Dat jullie ziek worden kan ik geloven . Eerst en vooral een heel ander klimaat en ook het eten is niet echt Europees te noemen . Is het niet pikant daar ? Bijtijds rusten maar zou ik zeggen . Groetjes aan Otto en hou jullie goed daar . Tot de volgende keer .

    1. Het eten is erg Amerikaans geïnspireerd. Vettig, veel gefrituurd en weinig groenten. Maar vooral hygiëne is hier niet zo belangrijk. We letten altijd goed op wat en waar we eten, maar je voelt het pas nadien of het goed bevallen is. Ach ja, dat is deel van het avontuur natuurlijk! Groetjes, Linde

  2. Marita & Rene says:

    Was me dat een weekje ???
    Wij hebben een winterprikje voor de moment ❄❄
    Verzorg jullie goed … Veel groetjes van ons
    Ben benieuwd naar een foto van die prachtige rijstvelden.

Leave a Comment

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

You might also like