Een kort weekverslag deze week. We hebben genoeg appels geplukt en ronden onze laatste week af in Batlow.
10/04/2017 – 16/04/2017, tijdzone CET +9
Maandag: Regendag
Net zoals gisteren heeft het deze nacht hevig geregend. Als het regent valt er hier helemaal niets te beleven dus we rijden opnieuw naar Tumut. Het is zo koud ’s nachts dat we even overwegen een elektrisch deken te kopen. Ja, ik weet het, het klinkt absurd. We hebben dat idee dan ook maar laten vallen.
Wanneer we terugkomen op de camping, lijken veel mensen te zijn vertrokken. Het is heel rustig.
Dinsdag – zaterdag: Appels plukken
De rest van de week is zonnig. ’s Nachts en ’s ochtends is het altijd even afzien, zo koud. Maar rond 9u komt de zon er door zodat het aangenaam is om appels te plukken.
Verder gebeuren er weinig spannende dingen. We botsen wel op een hol van een wombat tijdens het plukken. Wombats zijn nachtdieren dus we kregen hem spijtig genoeg niet te zijn. Shannon, de eigenares van de boomgaard, vertelt welke dieren er allemaal leven op de boomgaard. Indrukwekkend. Eerder deze week zagen we zelfs een vos langs de kant van de weg.
Op vrijdagavond werden we opgeschrikt door huiselijk geweld bij onze achterburen. Het Australisch koppel is meestal high of dronken en ze maken veel ruzie onderling. Maar nu was het anders. Het meisje gilde alsof haar leven er vanaf hing. Er waren dan ook snel enkele campingbewoners die zich aan onze campervan opstelden, maar niemand durfde te helpen. Je weet immers nooit tot wat zo’n mensen in staat zijn. Uiteindelijk stapt er iemand naar binnen en blijkbaar probeerde de jongen het meisje te stikken met een kussen. Zo afgrijselijk. De eigenares van de camping stuurde de jongen weg. De rest van de avond was het erg stil.
Op zaterdag gingen we de laatste keer appels plukken. We namen afscheid van Michael en zijn vrouw Shannon. Al bij al hebben we een goede ervaring gehad.
Zondag: Rustdag
Het is Pasen. We hebben beslist om morgen te vertrekken. Voordat we vertrekken willen we graag de campervan eens opruimen en de was doen. Zo fijn als alles nadien proper is.
Namiddag bezoeken we één van Batlow’s best kept secrets. De sugar pine walk is een korte wandeling door een bos van dennenbomen. Het zijn de hoogste dennenbomen ter wereld, geïmporteerd uit Noord-Amerika. Bijna 100 jaar geleden is het bos aangepland. Dit hadden we niet verwacht in Batlow! Op de terugweg stoppen we nog even bij Walmena look-out, waar we een mooi uitzicht hebben over Batlow. Het is herfst en de bomen zijn van kleur aan het veranderen.
Volgende week vervolgen we onze roadtrip door New South Wales, de Zuid-Oostelijke staat van Australië. De eerste stop is Canberra, gevolgd door Jervis Bay. Daarna rijden we door naar Sydney. Het zal deugd doen om nog eens in een grote stad te zijn. Al was het wel fijn om de afgelopen drie weken een vertrouwde omgeving te hebben.
Toch een mooie ervaring. Op naar de volgende nieuwe avonturen !
En dan nu even geen appels meer plukken maar ze zelf opeten . Zo te horen hebben jullie toch al hard moeten werken . Maar jullie zijn nog jong en kunnen wel tegen een stootje . Die foto met die bomen is ook weer indrukwekkend . Dat krijgen we hier niet te zien . Op naar de volgende halte . Succes .
rust inderdaad maar een beetje uit. bomen dat is wel iets speciaal, vooral als ze oud zijn. Als we een dode boom omhakken planten we telkens een nieuwe. De gedachte erbij is altijd dat we die nooit groot zullen zien worden.
Geniet van de volgende sites, ook zonder elektrisch deken zal dat wel lukken.