Wereldreis: week #1

Hier is het dan, het eerste weekverslag! Het idee is om elke week een update te geven wat we allemaal gedaan hebben. Er waren wat technische problemen met de blog en dus is het eerste weekverslag er al meteen één met wat vertraging. De problemen zouden nu opgelost moeten zijn.

28/12/2016 – 01/01/2017, tijdzone CET+7

Woensdag & donderdag: afscheid nemen, vliegen en wachten

Ein-de-lijk is het zo ver. De dag waar we zolang naar hebben uitgekeken. Rond 16u stappen we op het vliegtuig voor een ruim 13 uur durende vlucht. Donderdag 12u lokale tijd komen we rond de middag aan in Taipei, Taiwan. Na een stop van 1,5u vliegen we verder naar Manila.
In Manila rijden geen metro’s of bussen van en naar de luchthaven. We moesten dus een taxi nemen aan de luchthaven, iets dat we normaal nooit doen. We hadden op voorhand gelezen dat de meeste toeristen worden afgezet. We deden genoeg research op internet om dit te voorkomen maar het geschiedde. Een half uur later en ruim 20 euro armer werden we “afgezet” aan ons hotel. Zucht. Niets aan te doen. Compleet uitgeput vallen we op bed. Enkel eten kan mij nog naar buiten lokken. Na een avondmaaltijd in de lokale Mc Donalds is het tijd om te gaan slapen.

Vrijdag: vliegen naar Bohol

Het is 3u en we zijn klaar wakker. Jetlag. Over 3u moeten we opstaan om onze volgende vlucht te halen. Dit keert regelt het hotel een taxi aan een schappelijke prijs naar de luchthaven. Nu zien we Manila bij klaarlichte dag. Je voelt de Amerikaanse invloed nog steeds heel erg in Manila. De M van Mc Donalds wordt afgewisseld door KFC en Starbucks. Op de radio leest een Amerikaanse stem het verkeersoverzicht voor en de laatste hits worden gespeeld.

Exact 1u later landen we op het eiland Bohol, meer bepaald in Tagbilaran city. Dit moet het kleinste vliegveld zijn waar we ooit geweest zijn. We worden omsingeld door taxi en tricycle chauffeurs en kiezen er eentje uit die ons naar het guesthouse brengt.

Na een kort dutje wandelen we naar Alona beach voor een Thaise maaltijd aan het strand.

Zaterdag: de laatste dag van 2016

Stilaan komen we in het ritme. We huren een motorfiets en rijden naar het Tarsier sanctuary. Bohol is erg groen, we passeren het ene rijstveld na het andere aangevuld met vele palmbomen. Tarsiers ofwel spookdiertjes komen enkel nog voor op Bohol en op enkele plaatsen in Indonesië en Maleisië. Eigenlijk zijn het nachtdieren, we moeten dus stil zijn. Daarna rijden we door naar de bamboo hanging bridge. Deze bruggen werden gemaakt uit bamboe zodat lokale boeren de rivier konden oversteken. Ondertussen is het een toeristische attractie maar voor een halve euro lopen we graag over deze brug.

Om het jaar af te sluiten keren we terug naar het Thaise restaurantje op Alona beach. Daarna drinken we nog een Filipijns pintje op het strand. Het is gezellig druk op het strand, zowel met Filipino’s als met dronken Australiërs. Even later aanschouwen we het vuurwerk dat wordt afgeschoten vanuit bootjes in de zee. Zo mooi!

Zondag: Chocolate hills en de eerste regenbuien

We staan een beetje later op. Ook vandaag hebben we de motorfiets nog gehuurd om de nummer één activiteit op Bohol te bezoeken, namelijk de chocolate hills. Hoe de bergen gevormd zijn is een raadsel en weet niemand. Er gaan wel enkele mythes de ronde. De rit was lang en na 20km worden we al geteisterd door enorme regenbuien. We schuilen bij Dunkin Donuts. Hier zijn we zelfs in Amerika nooit binnen geweest! Even later rijden we verder langs dorpjes en rijstvelden. Kindjes zwaaien enthousiast en roepen happy new year. Aangekomen bij Sagbayan peak genieten we van het uitzicht en trekken wat foto’s. Bij het uitzichtpunt staan random beelden van olifanten, dino’s en Disney-figuren. Heel vreemd! Het begint al snel terug te druppelen en besluiten te vertrekken. De Filipino’s halen hun handdoek boven om te schuilen. Wij ondergaan. Ondertussen is het 16u en we willen voor het donker thuis zijn. Nog geen 5km later worden we alweer geteisterd door een regenbui. We schuilen in een hokje langs de weg, samen met wat Filipino’s. Wanneer het ergste gepasseerd is rijden we verder. Moe en nat maar voldaan komen we in de vroege avond terug aan in het guesthouse.

Volgende week: Dinsdag varen we met de ferry naar Siquijor, een eiland op zo’n 2u varen. Hier zullen we zeker 3 nachten blijven. Daarna ligt het nog open, ofwel Dumaguete ofwel Cebu. Zondag vliegen we sowieso naar Palawan, die vlucht is geboekt.

Tot volgende keer!