Deze week reden we met onze campervan langs de prachtige kustlijn. Ik denk dat deze week één van mijn favoriete weken is tot nu toe. Zon, een campervan, mooie uitzichten en koala’s. Wat wil je nog meer!
13/03/2017 – 19/03/2017, tijdzone CET +10
Maandag: Labor Day
We verlaten de Grampians. Het is Labor Day en iedereen ruimt zijn boeltje op om terug te keren naar huis. Vandaag staat er een korte rit op het programma. We brengen een aantal uur door bij McDonalds (ofwel Macca’s in Australië) want daar is er goed en gratis internet. Ik upload de foto’s naar de cloud, update de blog en Otto zoekt naar wat goede muziek voor onderweg.
Op de camping testen we nu eindelijk de awning die Otto al dagen wilt testen. Ik heb geen idee wat het woord is in het Nederlands maar het is een zeil dat aan de campervan hangt (opgerold). Het zeil beschermt tegen zon en regen. Het is oud en een heel gedoe om uit te rollen en terug op te rollen. Een nieuwe awning is vrij duur. Voorlopig houden we het zo.
Dinsdag: Blowholes en kalksteen
We rijden naar één van de meest zuidelijke plaatsen in Australië, namelijk Cape Bridgewater. De blowholes zijn indrukwekkend. Hoge golven botsen tegen kalkstenen rotsen. In NZ bezochten we er ook, maar deze zijn veel indrukwekkender. Daarna wandelen we verder langs de kustlijn. Het water is ontzettend blauw en de uitzichten zijn adembenemend. Ik kan niet stoppen met foto’s trekken en we testen eindelijk onze Gorilla Pod. We moeten wel nog wat oefenen.
We overnachten in Portland, één van de eerste dorpjes waar de Europeanen zijn neergestreken begin 19de eeuw.
Woensdag: Port Campbell
Officieel begint de Great Ocean Road pas een stuk verder. Na ongeveer anderhalf uur rijden, passeren we langs het ‘officiële’ bordje. Onderweg hangen er vaak zwermen muggen in de lucht. Af en toe vliegt een zwerm tegen onze voorruit. Het zijn er zeker 100 met de keer! Wanneer we aankomen in Port Campbell hangt de hele voorruit vol met allerlei dode insecten en hun restanten.
Ik heb een beetje teveel in de zon gelopen en heb een lichte zonneslag. Na lang aandringen van Otto koop ik een petje tegen de zon. Het is een roos petje met een koala op, om helemaal in de sfeer te komen.
Donderdag: Slapen onder de koala’s
Wie Great Ocean Road zegt, zegt Twelve Apostles. Maar er zijn nog vele andere plaatsen waar je kan stoppen. We stoppen bij bijna alle uitzichtpunten en de kalkstenen rotsformaties zijn steeds erg indrukwekkend. The Razorback is mijn persoonlijke favoriet. De golven zijn heel hoog en de zee gaat woest tekeer. Op bijna alle stranden mag je dan ook niet zwemmen. Vanavond slapen we op een camping aan Cape Otway. De weg er naartoe is er eentje met veel bochten en hellingen. De campervan kan de wegen zonder problemen aan, oef! De camping ligt in een nationaal park waar er veel Eucalyptus bomen staan. We stappen uit en de geur van Eucalyptus komt ons tegemoet. Heerlijk. Deze camping werd ons aangeraden door de vorige eigenaars van de campervan omdat je hier veel koala’s kan spotten. We zijn eerst een beetje teleurgesteld want we zien geen enkele koala. Wanneer we even later naar de receptie wandelen zien we mensen naar een boom staren. Dit kan maar één ding betekenen… koala’s! De koala’s zitten zo dicht en het is super schattig. Ik krijg er geen genoeg van en we wandelen nog wat rond op zoek naar nog meer koala’s. We spotten er nog verschillende hoog in de bomen. Eentje maakt geluid. Wat een gebulk, uit zo’n schattig beestje. Op weg terug naar de campervan zien we ook drie kangoeroes springen in het gras.
Vrijdag: Rijden over The Great Ocean Road
Gisteren brak er even voor het slapen gaan paniek uit nadat Otto’s externe harde schijf pootjes had gekregen. Na een intense zoektocht met zaklamp werd de zoekactie stopgezet. ’s Ochtends was de opluchting dan ook groot nadat Otto de harde schijf vond onder het bed. Na een woelige nacht (waar is die harde schijf nu toch naartoe?) trakteerden we onszelf op een ontbijt. Het was lekker, maar bereid met zoveel boter dat ik de rest van de dag geen honger meer had.
We rijden verder over het laatste (of eerste, het is maar hoe je het bekijkt) stuk van The Great Ocean Road. We stoppen bij een aantal monumenten want deze weg heeft ook een historisch kantje. De weg werd namelijk aangelegd door soldaten die terugkeerden na WO I. Ter nagedachtenis, maar ook zodat de soldaten zich terug konden integreren in de maatschappij. Na een korte stop bij Bells Beach, een strand waar surfkampioenschappen worden gehouden, rijden we verder naar het surfdorpje Torquay. Het is druk in Torquay. Blijkbaar hebben de universiteitsstudenten een week vakantie.
Zaterdag: Op zoek naar een muggennet en nieuwe banden
De banden op de campervan zijn aan vervanging toe. Nu we toch bijna terug in Melbourne zijn, lijkt het wel een goed idee om dat hier te doen. Tussen Melbourne en Sydney liggen er niet zoveel steden. Al snel blijkt dat zaterdag geen goede dag is. Geen tijd of geen juiste banden in voorraad. De zoektocht naar een muggennet blijkt wel succesvol. Althans, we hebben een kit gevonden om te bevestigen op een brede deur, gelijkaardig aan de grootte van onze zijdeur.
We banen ons opnieuw een weg door het gigantische Melbourne. We vinden een camping ten oosten van Melbourne, in Frankston. Hier zullen we tot maandag blijven. Maandag ondernemen we een nieuwe poging voor nieuwe banden.
Zondag: Rustdag
We slapen op een Big 4 camping, een keten van erg degelijke (maar ook prijzige) campings. Er is een zwembad en de douches zijn netjes. We bevestigen het muggennet in de campervan en verdiepen ons in het gedeelte van Australië ten oosten van Melbourne.
Vanavond slapen we voor het eerst met de zijdeur open. Dit zal deugd doen!
Volgende week: Nadat de banden zijn vervangen, zetten we onze reis verder richting Sydney. De eerste stop is Wilsons Promontory Marine National Park, ofwel The Prom in de volksmond. Australiërs korten woorden graag af. Hier zijn een aantal wandelingen die we willen ondernemen. Er wordt regen voorspeld volgende week, maar hopelijk regent het dus niet teveel!
Het blauwe vogeltje is een ornaatelfje of blauwelfje of Australische (blauwe) winterkoninkje.
Deze vogels hebben een speciaal security systeem voor hun jongen.
De jongen moeten het juiste lied zingen of ze krijgen de status van koekoeksjong en worden verstoten.
Dit is één van de populairste vogels van Australië.
Uiteraard is de foto een mannetje. De vrouwtjes zien er beige/bruin uit met een oranje bek, minder mooi.
Om volledig te zijn … de andere vogels zijn gewone spitskuifduiven of Australische kuifduiven.
Kenmerkend is dat ze steeds paarsgewijs leven.
allez de eerste kennismaking met Australië valt dus best mee. Over vogels weten wij niets maar het waren mooie foto’s, vooral de koala sprak ons aan. Met nieuwe banden een volgende mooie trip. We volgen het op. Hier al mooi lenteweer.
Nu kan het avontuur echt beginnen . De kilometers die jullie ondertussen afgelegd hebben is al niet meer te tellen denk ik . Prachtige natuur aan de foto’s te zien . Een koala in zijn eigen habitat bewonderen is de max . Daar kunnen wij alleen maar van dromen . Blijven genieten en tot de volgende Update .
Klopt! In Australië hebben we nu al 2436 km op de teller staan. Groetjes!
awning???? dat is de luifel vd de camper als ik het goed voor heb ☺
Prachtige natuur…. tja van de muggen kunnen we meepraten Zweden is daar ook vol van. Grrrrrr hatelijk.