Wereldreis: 1 maand op reis

Exact 1 maand geleden stonden we in de luchthaven van Amsterdam. Het is een cliché, maar de tijd vliegt. Het was een gevarieerde maand waarin we zowel natuur als enkele steden bezochten. Hierbij een overzicht van de eerste maand!

Aantal vluchten: 5

Totale tijd op het vliegtuig: 20 uur

Aantal busritten: 4

Totale tijd op de bus: 25 uur

Aantal landen bezocht: 2 (3 als de heel korte tussenstop in Taiwan meetelt)

Aantal hotels/hostels: 10

Fijnste overnachting: Het hotel in Manila was sowieso het beste. Qua interieur was het hostel in Dumaguette het fijnste. Het hotel was nog maar net open en dus waren er wel nog enkele tekortkomingen. Zo was er enkel koud water in de douche. Ik onderhandelde wat met de manager en we kregen gratis ontbijt gedurende ons hele verblijf.

Slechtste overnachting: In Manila hebben we twee nachten in een ander hotel geslapen. Dit was iets goedkoper en op een andere locatie. Enkel was het niet echt duidelijk dat de snelweg langs het hotel lag. Het probleem was dat de ramen flinterdun waren. Zo leek het net dat we letterlijk op de snelweg sliepen. Het verkeer in Manila is constant aanwezig en stopt nooit, met het nodige getoeter. Geluk bij een ongeluk: ik was zo ziek dat ik overal zou slapen. Toen ik genezen was hebben we toch maar besloten te verhuizen naar het andere hotel.

Mooiste strand: Saladoong Beach

Hoogtepunten/favoriete momenten:

• De kayaktour op Bohol was heel fijn. De gids was uitstekend en we zagen veel vuurvliegjes.
• Met de scooter op Siquijor rondrijden. Het ultieme gevoel van vrijheid, zon en fijne bezienswaardigheden.
• De wandeling naar de Casaroro waterval bij Dumaguete.
• Een karaoke avond met Filipijnen.

• De ontdekking van Uber/Grab in Manila. Geen discussies meer met taxi chauffeurs.
• De dagtrip naar de rijstterassen van Batad. Het zicht op rijstvelden zal ik niet snel beu worden. Zo mooi.

• La Vache Qui Rit. Na drie weken confituur en ei had ik echt nood aan kaas en kocht ik een doosje The Laughing Cow. Mmm, lekker!
• De berglucht, zo fris. De lucht in Manila (en zo goed als alle steden) is zo vervuild. Ik begrijp nu waarom mensen rondlopen met mondmaskers.
• ’s Avonds langs de Petronas towers en de omgeving wandelen. Alle torens zijn mooi verlicht en het voelt heel futuristisch aan.

Minst favoriete moment(en):

• De twee dagen dat ik met hoge koorts in bed lag waren niet fijn.
• De regen die maar niet stopte in Cebu. Hoewel dit één van de oudste steden is in de Filipijnen hebben we amper iets van de stad kunnen zien.
• Na bijna elke maaltijd in de Filipijnen kreeg ik buikpijn. Over het algemeen kan mijn maag vrij veel verdragen, het eten in de Filipijnen buiten beschouwing gelaten. In Maleisië totaal geen last.

Een greep uit (grappige) anekdotes deze maand:

• Aan Alona beach namen we een tricyle en de chauffeur vroeg van welk land we kwamen. Wanneer we zeiden dat we uit België kwamen, zei hij meteen “Kevin De Bruyne“. De tijd dat ons land enkel met bier, wafels en chocolade wordt geassocieerd is voorbij. Al zagen we bij de lokale bakkerij wel volgend tafereel.

• Op een avond keerden we terug naar onze homestay in Siquijor. We wandelden door de living van het huis en er kroop een gigantische kakkerlak (10 cm) door de living. Ik verschoot en hij kroop meteen onder de spleet van de deur recht in onze kamer. Ik riep dat Otto dat beest moest buiten krijgen. De mevrouw van de homestay zag ons bezig. “Don’t smash it!“. Ze haalde een lege vuilbak boven om hem in te jagen en buiten te zetten.

• Op Siquijor bezochten we een oude boom. Ik trok wat foto’s en er kwam iemand aangelopen dat we een environmental fee moesten betalen om foto’s te trekken. Otto gaat mee en betaalt de fee (omgerekend zo’n 20 cent). Vreemd, maar over 20 cent gaan we niet moeilijk doen. We houden hem in de gaten en hij gaat elke buitenlander af. Wanneer hij hetzelfde vroeg aan een Zweeds koppel, weigerde de jongen te betalen. Betalen om een foto van een boom te trekken. Serieus? Het argument van de man was. You know what environmental is? De Zweedse jongen kijkt hem bedenkelijk aan. De man gaat weg.

• Onder de categorie “grappig moment achteraf“. In Tagbilaran namen we de ferry naar Siquijor. Het was enkele uren varen. Otto keek series op zijn laptop en ik luisterde muziek. Opeens viel er een kakkerlak op Otto zijn computer. Hij veegde het beest op de grond en trapte het dood. Ik hing wat aan het raam en luisterde verder naar muziek. Opeens zag ik voelsprieten uit de rand van het raam kruipen. Eikes! Ik leunde achteruit en er kwamen zeker 8 kakkerlakken van onder het raam. Zo vies.

Vreemdste moment: in een museum in Manila kwam er een man naar Otto met de vraag of hij met hem op de foto kon. For memory. Toevallig kwamen er vandaag drie chinezen weer vragen voor een foto!

Lekkerste eten: Het eten in Maleisië is zoveel beter dan in de Filipijnen! Al was de chicken curry die ik at op Siquijor één van de lekkerste gerechten.

Slechtste eten: Om aan de regen te ontsnappen bezochten we in Dumaguette een winkelcentrum waar volgens de mensen van het hostel veel eetmogelijkheden waren. Vooral internationale fastfood. We gingen voor de rijstschotel bij KFC, geen succes.

Gemis: We zijn nog maar een maand onderweg dus zoveel gemis is er (nog) niet. Al mis ik mijn kat Puma wel. En lekker brood.

Aantal spullen verloren/kapot: 2
Otto vergat zijn computermuis al meteen op de vlucht naar de Filipijnen. Mijn bandje van mijn dagrugzak brak af. We hebben een klein beperkt naaiset bij. Hiermee lijkt het probleem voorlopig opgelost. Dan koop ik eens een merk… Jack Wolfskin is zijn geld duidelijk niet waard.

Stand van zaken qua budget: Prima! Voorlopig zit ons gemiddeld dagbudget een stuk onder ons vooropgesteld dagbudget. We gebruiken de app trail wallet om alles netjes bij te houden. Zo weten we exact wat we hebben uitgegeven aan elke categorie van uitgaven.

Volgende maand staat vooral in het teken van Nieuw-Zeeland. Heel benieuwd naar!