Wereldreis: 5 maanden op reis

Tijdens de vijfde maand reisden we verder met onze campervan van Sydney tot Cairns, “end of the train track“. Onverwacht dook er een nieuwe bestemming op: Japan. Hier donderden we van de ene verrassing in de andere.

Aantal vluchten: 1

Totale tijd op het vliegtuig: 7 uur

Aantal km afgelegd met de campervan: 3500 km (eek!)

Aantal treinritten: 1, plus vele metroritten

Totale tijd op de trein: 1u40

Aantal landen bezocht: 2, Australië en Japan

Aantal hotels/hostels/campings: 16 campings, 1 hostel en 1 hotel

Fijnste overnachting: Kamperen tussen de kangoeroes in Agnes Water was een unieke ervaring.

Slechtste overnachting: Het hostel in Tokio was heel nieuw en netjes en ik was heel blij met onze keuze. Tot de volgende ochtend, wat een slechte matras.

Mooiste strand: Whitehaven Beach. Witter dan dit strand zal het echt niet meer worden! Wist je trouwens dat er een boete geldt van zo’n 13 000 AUD als je dit zand meeneemt? Niet dat ik van plan was zand mee te nemen hoor.

Hoogtepunten/favoriete momenten:

• Snorkelen; al goed dat we snorkelen ontdekt hebben voor we naar Azië gaan. Hoe fijn is dit!
• Het was een heerlijke dag varen op de boot naar de Whitsundays.
• Naar de kangoeroes kijken op het strand in Cape Hillsborough bij zonsopgang. Zo een mooi moment!
• Mijn benen zijn (een beetje) bruin geworden.
• Het moment dat we tickets kochten naar Japan. Zalig gevoel!
• Op de eerste dag in Tokio wist ik het al. Dat komt hier helemaal goed, tussen Tokio en mij.
• Tokio voelde als een enorm veilige stad aan. Hoewel het een gigantische stad is, heb ik mij geen moment onveilig gevoeld. Mensen vallen je niet lastig om vanalles te verkopen of om te komen eten bij een restaurant. Allicht zal er hier ook wel criminaliteit zijn, maar wij hebben er alleszins niks van gezien. We voelden ons zelfs veiliger dan in de (meeste) Belgische steden.
• De eerste rit op de bullet train van Tokio naar Nagoya. Heel modern, veel plaats en super snel. Otto klokte de snelheid op zo’n 270 km/uur.

Minst favoriete momenten:

• Al de regen die we te verduren kregen tijdens de derde week deze maand. In Australië valt er weinig te beleven wanneer het regent. De combinatie van natte kleren en schoenen en het tapijt in onze campervan, zorgde voor een vieze geur die we met een speciaal product moesten bestrijden. Eikes.
• De verkoop van de campervan. Of tenminste, de start ervan. We wisten dat het geen gemakkelijke opgave ging worden. Maar de onzekerheid is niet fijn. Ik zou dit hoofdstuk willen afsluiten zodat we verder kunnen reizen.

Een aantal anekdotes van deze maand:

• Tijdens deze maand ontdekten we de gratis campings in Australië. Soms zitten er echt pareltjes tussen en dat helemaal gratis. We verbleven elke twee á drie nachten op een betalende camping zodat we kunnen douchen en eventueel wassen. Vaak worden de gratis campings onderhouden door vrijwilligers en in ruil vragen ze dat je gaat eten of drinken bij de lokale handelaars. De beste gratis campings zijn dan ook vaak te vinden in kleine dorpjes.
• De eerste ochtend in Japan gingen we op zoek naar ontbijt. Op amper vijf minuten wandelen, was er een 7Eleven. We kochten eten en Otto bestelde een gewone koffie aan de kassa. We hadden al gezien dat dit zo ging. De mevrouw nam het geld aan en Otto mocht een bekertje nemen om het te vullen aan het koffiemachine. Otto neemt een willekeurig (wit) bekertje maar de mevrouw schudt dat dit niet goed is en wijst dat hij het zwarte bekertje moet nemen. Witte bekertjes zijn voor lattes. Is er een verschil in bekertje? Euh, nee, maar lattes moeten in witte bekertjes en gewone koffies in zwarte bekertjes.
• Diezelfde ochtend in de 7Eleven haalde de mevrouw aan de kassa een doos boven. Ik dacht dat we er geld moesten insteken. Maar ze steekt haar hand erin en haalt een papiertje uit de doos. Ze steekt het papiertje er terug in en wijst dat ik hetzelfde moet doen. Er staat iets op in het Japans. Blijkbaar heb ik ananassap gewonnen! En dat allemaal tijdens onze eerste ochtend.
• Alles in Japan is klein en schattig. Misschien is het contrast groter omdat we van Australië komen. De auto’s en vrachtwagens zijn veel kleiner. En alles wordt gedecoreerd met beertjes, katjes of panda’s.

• In Japan worden toiletbezoeken verheven naar een hoger niveau. De bril is meestal verwarmd en er hangt een halve computer aan het toilet met een hele reeks knopjes. Je kan zelfs de wc een maskerend geluid laten afspelen. Heel speciaal.
• In Japan worden afstanden exact aangegeven. Bordjes geven bijvoorbeeld aan dat de ingang van de metro zich op 95 meter bevindt.
• Op de metro in Tokio is het enorm druk maar muisstil. Het is te zeggen, je hoort de schoenen van mensen en de metro’s af en aan rijden. Verder praat er bijna niemand. Iedereen speelt spelletjes op zijn smartphone of leest een manga tijdschrift.
• Bijna alle Japanse mannen lopen rond in kostuum. Meer specifiek, een zwart kostuum met wit of lichtblauw hemd. Echt allemaal. En die spelen dan Bejeweld of Candy Crush op hun smartphone. Raar zicht.
• Aanschuiven in Japan is een echte kunst. Overal staat aangeduid door middel van lijnen op de grond waar en hoe je moet aanschuiven: in de winkel, in de metro, wachtend op de trein, … Als westerling ben je dit niet gewoon. Zo werd er al een rij gevormd toen ik toevallig naast een bankautomaat stond. Op de meeste trappen staat ook aangeduid aan welke kant je naar beneden of naar boven moet wandelen.

Lekkerste eten: Sushi natuurlijk! En meer specifiek de sushi die we aten in Shibuya. Heel de ervaring van het bestellen was geniaal. Je bestelt via een computer en de bordjes sushi worden op een treintje gezet dat vlak voor je neus stopt. Beter gaat het niet meer worden.

Slechtste eten: Veel streetfood stalletjes in Tokio verkochten takoyaki, ofwel inktvisballetjes. Er zaten zes balletjes in het bakje maar we kregen er elk maar eentje binnen. Niet lekker.

Gemis: Variatie aan broodbeleg in Australië.

Aantal spullen verloren/kapot: Een deel van mijn kleren zijn aan vervanging toe. Na Sydney zijn we in Australië geen grote winkels meer tegengekomen. Aan sportkleren geen gebrek, maar daar ben ik niet naar op zoek. Mijn postuur komt niet bepaald overeen met dat van de Japanse meisjes. Maar in Tokio zijn alle grote internationale ketens aanwezig. Daar ga ik op het einde van de reis eens een kijkje nemen.

Stand van zaken qua budget: Heel goed! Japan belooft geen goedkope reis te worden, meer daarover in het volgende maandverslag.